[kkstarratings]Wykrywanie wad wzroku u dzieci jest niezmiernie trudne, ponieważ najczęściej nie zdają sobie sprawy, że widzą nieprawidłowo. To obserwacja przez rodziców pozwala na ich wczesne wykrycie.
Na czym polega astygmatyzm u dziecka
Astygmatyzm to obok krótkowzroczności i nadwzroczności, trzecia najpopularniejsza choroba wzroku. Może występować samodzielnie, ale najczęściej towarzyszy jednej z pozostałych wad.
Najczęstszą przyczyną astygmatyzmu u dzieci jest nieprawidłowa budowa rogówki, która powoduje, że promienie światła załamują się przed lub poza siatkówką. Znacznie rzadziej astygmatyzm spowodowany jest nieprawidłową budową soczewki.
Astygmatyzm dzieci
Astygmatyzm jest chorobą wrodzoną i nie ma możliwości mu zapobiec. Astygmatyzm u dzieci, zwłaszcza małych, jest trudny do wykrycia, ponieważ dzieci nie skarżą się, że widzą niewyraźnie, gdyż po prostu o tym nie wiedzą. Astygmatyzm u nich wykrywany jest najczęściej przy okazji badania wzroku z innych przyczyn.
Jakie zachowania powinny zaniepokoić rodziców? Przede wszystkim mrużenie oczu. Dziecko w ten sposób próbuje zwiększyć sobie ostrość. Charakterystyczne jest także przekrzywianie głowy. U dzieci starszych zaobserwować można niskie pochylanie głowy nad książką lub zeszytem, także telewizor wolą oglądać z bliskiej odległości. Również niechęć do czytania i trudności w nauce mogą wynikać właśnie z astygmatyzmu.
Astygmatyzm do 0,5 dioptrii jest astygmatyzmem naturalnym, fizjologicznym. Do czwartego roku życia ulega zmianom, potem się stabilizuje. Bardzo ważne jest wczesne zdiagnozowanie astygmatyzmu u dziecka, ponieważ nieleczony astygmatyzm może doprowadzić do pogłębienia wady, powstania zeza lub nawet utraty wzroku. Szczególną czujność trzeba wykazać w przypadku występowania astygmatyzmu w rodzinie.
Jak leczyć astygmatyzm u dziecka
Wszystko zależy od wielkości wady. Jeżeli astygmatyzm jest chorobą samodzielną, wystarczą szkła cylindryczne. W przypadku towarzyszącej nadwzroczności lub krótkowzroczności, potrzebne będą dodatkowo szkła sferyczne. Oczywiście okulista dobiera jedne szkła korygujące obie wady.
Wady wzroku ulegają zmianie. Dobre dopasowanie okularów powoduje ich zmniejszenie, natomiast zaniedbania powodują ich pogłębianie, dlatego wzrok należy kontrolować okresowo. U osób dorosłych wystarczy raz na 2-3 lata, u dzieci należy stosować się do zaleceń lekarza.
U dzieci starszych można do korekcji astygmatyzmu stosować soczewki kontaktowe. Najlepsze są miękkie soczewki toryczne, które zapewniają całkowity komfort noszenia, nie powodują wysychania oka. Trzeba jednak wdrożyć dziecko do właściwej higieny oka.
Zarówno okulary, jak i soczewki, powinny być bardzo precyzyjnie dobrane, w przeciwnym wypadku osoba z astygmatyzmem będzie odczuwała wiele dokuczliwych dolegliwości. Przede wszystkim będzie miała problem z oceną odległości, co może spowodować problemy z wchodzeniem i schodzeniem ze schodów. Często pojawiają się także bóle głowy.
U osób dorosłych astygmatyzm można korygować także metodą chirurgiczną, ale w przypadku dzieci nie jest ona stosowana. Warunkiem bezwzględnym jest ukończenie 20. roku życia.
Astygmatyzm u dzieci nie jest łatwo rozpoznać bez badania lekarza okulisty. Dziecko zawsze widziało tak samo słabo, więc nie ma pojęcia, że jego wzrok jest nieprawidłowy. Często więc nie powie, że podejrzewa wadę wzroku – po prostu widzi jak widzi i tylko lekarz może sprawdzić czy jest to w normie czy stwierdzi u niego astygmatyzm, krótkowzroczność, dalekowzroczność czy może nawet wszystko na raz.
Pewnie, że dziecko nie powie samo, że ma astygmatyzm. Nie mówiąc już o tym, że często nie wymówi tego słowa przez wiele lat 😉 To właśnie my, rodzice, jesteśmy od tego, żeby zaprowadzić je do okulisty, który rozpoznaje astygmatyzm u dzieci. To chyba oczywiste.
Czy astygmatyzm u niemowląt się cofa? Córka 9 miesięcy była badana przez dwóch okulistów, pierwszy stwierdził astygmatyzm 3 dioptri powiedział że już sie nie polepszy i przepisał okulary 2 dioptrie, na drugiej wizycie drugi okulista stwierdził ok 1.5 dioptri i powiedział że u tak małych dzieci astygmatyzm może się cofnąć i miała taki przypadek dlatego nie przepisała okularów. w obu przypadkach stwierdzono konieczność wizyty i kontroli za rok.
To że dziecko ma astygmatyzm to zostało stwierdzone ale czy przy wzroście oka może ono ulec zmniejszeniu a co najważniejsze to czy dziecko powinno nosić okulary czy nie?